วัฒนธรรมของเมืองลวปุระ หรือละโว้
เครื่องปั้นดินเผายุคลวปุระ (จังหวัดลพบุรี) ในประเทศไทยนั้นเป็นวัฒนธรรมที่เรียกได้ว่า ในช่วงแรก ตกทอดมาจากวัฒนธรรมทวารวดี จนถึงเมื่อเมืองพระนคร หรือขอมโบราณมีอำนาจขยายอิทธิพลมาทางตะวันออกเฉียงเหนือสู่ภาคกึ่งกลางของเมืองทวารวดี ในราวปลายพุทธศักราชที่ ๑๖ต้นแบบศิลปกรรมในศาสนาฮินดูรวมทั้งศาสนาพุทธ ลัทธิอาจริยวาทจากเมืองพระนครได้เข้ามาเป็นที่นิยม แล้วก็รุ่งเรืองเป็นอย่างมาก ในตอนพุทธศักราช ที่ ๑๘ ในรัชสมัยพระเจ้าชัยวรมันที่ ๗ ที่เมืองพระนคร โดยมีศูนย์กลางความเจริญก้าวหน้าอยู่ที่เมืองลวปุระ (ละโว้) ด้วยเหตุดังกล่าวศิลปกรรมของภาคกลาง และก็ภาคอีสานในประเทศไทย ที่มีแบบอย่างที่คล้ายกับขอมโบราณ เรียกว่า “ศิลป์ลวปุระหรือจังหวัดลพบุรี” แม้ว่าจะมีเนื้อหาของลักษณะงานศิลปะ ที่ต่างกันออกไปบ้างตามรสนิยมของคนท้องถิ่นนี้ ที่นิยมความอ่อนช้อย นุ่มนวล มากยิ่งกว่าความแข็งกระด้าง ที่แสดงพลังที่อำนาจ ที่แอบแฝงอยู่ด้านใน อันเพราะเหตุว่าพลังที่ตรีมูรติในศาสนาฮินดูร่วมกับหลักธรรมของศาสนาพุทธมหายานลัทธิวัชรยาน อันนำมาซึ่งการก่อให้เกิดลัทธิเทวราชา และก็พุทธราชาขึ้น
สนับสนุนโดย เว็ลพนันออนไลน์ RB88